First problem... second problem... third problem... a pile of problems... Yet none cared...
More problems... even more problems... Still, none cared...
So many problems they are about to explode and destroy everything... Some feel uneasy... they try to not let anyone care...
BOOM!! The problems exploded on us...! Surprise Surprise!! Everybody cares!
Ολοι οι Ελληνες ειμαστε υποκριτες! Δεν μας νοιαζει τιποτα μεχρι να σκασουν τα σκατα στη μουρη μας...
"Ελα μωρε! σιγα! τι σε νοιζει εσενα για το αυριο? Τωρα ειναι η ζωη! ζησε τη οσο πιο πολυ μπορεις!" : Το motto του Ελληνα.
Καυχιωμαστε πως ειμαστε γλεντζεδες, κεφατοι, χαλαροι! Να που μας καταντησαν ολες αυτες οι χάρες...
Ενα βημα πριν τη χρεωκοποια -μην αγχωνεστε γιαυτο δεν θα καταλειξουμε εκει (δεν θα μας αφησουν γιατι αλλιως θα τους παρει ολους domino)- για το μετα να αγχωθητε. Τις συνθηκες ζωης που θα μας επιβαλουν.
Οσον αφορα τους θανατους της Τεταρτης 05/05/10 δεν εχω να πω πολλα.
Θλιβερο δεν ειναι οτι πεθαναν, θλιβερος δεν ειναι ουτε καν ο τροπος με τον οποιο πεθαναν (δολοφονια, γιατι πολλοι δολοφονουνται, αλλα κανεις δεν το κανει θεμα)...
Θλιβερος και αξιος ξεσηκωμου ειναι ο τροπος με τον οποιο ο θανατος τους χρησημοποιηται απο τα ΜΜΕ -και οποιοσδηποτε αλλο ο οποιος αναφερεται σε αυτους τους θανατους για να εξυπηρετησει τους δικους του σκοπους- για να θολωσουν τα νερα. Να ξεσηκωσουν το κοσμο για το θανατο αυτο και να μην τον αφησουν να σκευτει τι θα γινει παρακατω. Μενουμε στασημοι, απραγοι, θυμωνουμε, φωναζουμε για κατι που εγινε. δεν ασχολουμαστε πως να το αποφυγουμε- ή ακομα και αν το κανουμε το κανουμε με λαθος τροπο, και λαθος κινητρο.
Θελω να αλλαξει αυτη η χωρα, αλλα οι ανθρωποι δυσκολα αλλαζουν.Αυτο που μενει να κανουμε ειναι να φροντισουμε να εκΠΑΙΔΕΥΣΟΥΜΕ τα νεα παιδια που ερχονται. Να παρουμε παραδειγματα απο αλλες χωρες που βριζουμε, χλευαζουμε (τι αλλο μπορουμε να κανουμε βεβαια στο επιπεδο που φτασαμε; γιατι ο αξεστος και ο απολιτιστος αυτα ξερει να κανει), και να φροντισουμε η απομενη γενια οχι να μαθει απο τα λαθη μας (γιατι κανεις δεν μαθαινει απο τα λαθη του αλλου) αλλα να τα δει, να τα μαθει, να γνωριζει τι γινεται, οχι σαν τη γενια τη δικια μας. Μας μεγαλωσαν στα μεγαλεια, με οσο περισσοτερες ανεσεις μπορουσαν να μας δωσουν και δν μαθαμε ποτε τι περασαν οι δικοι μας.
Αυτος ειναι και ο μονος λογος που ακομα ελπιζω για αυτη τι χωρα, οχι οτι θα αλλαξει, αλλα οτι θα ερθει η επομενη γενια να κερδισει αυτο που αδικα σπαταλησαμε... Και δεν αναφερωμαι στο χρημα, αλλα στον πολιτισμο μας.
Γι'αυτο λοιπον θα συμφωνησω εν μερει με τον φιλο μου τον L, και θα γυρισω την πλατη μου στους τωρινους, αλλα θα δειξω το προσωπο μου στα παιδια που ερχονται και θα τους χαμογελασω...
